Ja, tussen de zonnige periodes door regende het af en toe een 'beetje'. Het maakte dat je alles waar Grenspark Groot Saeftinghe om wordt geroemd in een keer mee kreeg. Een stralend blauwe lucht, dreigend donkere stapelwolken, al kon ook die de pret niet bederven, de geijkte stortbui. Jong en oud was op de been in het grenspark. De onverharde paden werden dan misschien wat avontuurlijker dan voorzien, het grote voordeel ten opzichte van de eerste versie was dat deelnemers dit keer tijdens het nuttigen van hun versnaperingen even lekker konden gaan zitten. Elk in zijn eigen bubbel, maar wat zijn we blij dat dit weer kan.

Dijk op, dijk af maakt hongerig én dorstig, maar daar hadden de deelnemende streekholders gelukkig op gerekend. Het enthousiasme kwam duidelijk van beide kanten. De gastvrijheid van de organisatoren maakt het zo mogelijk nog moeilijker om af een toe een stop links te laten liggen, maar wat geeft het ook, we zijn hier in Grenspark Groot Saeftinghe onder elkaar. Je ziet iedereen opbloeien tijdens deze hernieuwde kennismaking met het grenspark. Ook Arnold, de chauffeur van de Zonnetrein, die voor het eerst in maanden weer eens echt zijn verhaal van Grenspark Groot Saeftinghe mocht vertellen. En dat is precies waar we met zijn allen zo lang op hebben gewacht.