Grappig dat hier te lezen is hoe ongerust u bent over de bijenpopulatie, terwijl door het inleveren van een fraaie Hedwigepolder aan de zee, vanwege Havenbedrijf Antwerpen, JUIST vele bijen hier niets meer te zoeken hebben. Nogal hypocriet. Vindt u niet?

Door het vrijgeven van de Hedwigepolder (3 km²), oorspronkelijk een ingepolderd stukje van het Verdronken Land van Saeftinghe (36 km²), ontstaat een identiek brakwatergebied waarbij tweemaal per dag zout en zoet water in- en uitstroomt. Door het wisselende tij onstaan er schorren en slikken met daarop een typische fauna en flora.

Als imker ben ik vertrouwd met de flora van dit unieke gebied voor wat betreft haar stuifmeel- en nectarwaarde, lees: haar waarde als bijenweide. Deze kan als goéd bestempeld worden.

Ik ben echter niet bekend met tellingen (zgn. nulmetingen) van de aanwezige fauna en flora van de Hedwigepolder van vóór de ontpoldering, of met haar waarde als bijenweide. Maar vergeleken met omliggend landbouwareaal in dat gebied kan ik niet spreken van bestendig voldoende nectar- en/of stuifmeelaanbod, althans niet voor honingbijen. Mede daarom krijgt landbouwgebied bij imkers vaak het label 'groene woestijn' mee. Dat laatste is overigens geen beschuldiging, enkel een nuchtere vaststelling, in de wetenschap dat ook deze situatie historisch gegroeid is.

Het zou van mijn kant, als imker, niet eerlijk te zijn hier niet te willen getuigen van het feit dat men binnen het Grenspark Groot-Saeftinghe zich weldegelijk bewust is van het fenomeen 'groene woestijn'. Daarom ben ik én dankbaar én blij dat, mede in het kader van een brede natuurversterking, meer en meer landbouwers in het gebied overgaan tot het inzaaien van bloeiende akkerranden en/of kiezen voor de vroege of late inzaai van hun percelen met een bloeiende groenbemester of grondbedekker zoals mosterd (Sinapis alba), nootzoetraapzaad (Brassica napus ssp. oleofera), bladrammenas (Raphanus sativus subsp. Oleiferus), enz. Hun engagement maakt een verschil van dag en nacht. Niet alleen voor honingbijen maar ook voor dag- en nachtvlinders, zweefvliegen, hommelsoorten, solitair levende bijen, nuttige kevers, enz.

Het vrijgeven van de Hedwigepolder aan de getijdenwerking van de Noordzee en de Schelde heeft mij, en vele anderen, geraakt als mens. Maar na het rouwen stond voor mij en vele betrokken ingezeten dít wel voor ogen: “Hoe kunnen we hier tóch nog een meerwaarde aan geven?”

Het hierboven besproken Bijensymposium (een initiatief dat geen uitstaans heeft met welke ontpoldering dan ook.....), wil onderzoeken of verdere verfijning inzake nectar- en stuifmeelaanbod mogelijk is, naast habitat- en/of biotooppotentie. Onderwerpen die vele raakvlakken hebben met het Grenspark Groot-Saeftinghe maar net zo goed met initiatieven elders. Gelukkig maar!

wellicht ontbreekt het hier aan kennis terzake: een platgespoten en overbemeste polder heeft nu eenmaal niet dezelfde merites voor een bijenpopulatie dan een, met Zulte en andere rijkelijk bloeiende planten begroeide slik- en schorvlakte ... de persoon die hier anoniem reageert lijkt niet op de hoogte te zijn dat de bijenpopulaties wereldwijd enorm lijden onder het pesticigebruik in de landbouw en dat een bemesting zorgt voor een enorme toename van eerder vegetatief concurrentiële planten zoals brandnetel en braam en daardoor de bloeiende planten net in aantal afnemen ... buiten enkele bloemetjes van bramen (als ze al de kans krijgen om tot bloem te komen), is er in de hedendaagse polder nu eenmaal veel minder te rapen voor een bij dan in een slik- en schorrengebied

Met 680 unieke bezoekers via twee platforms, nam het Bijensymposium de gelegenheid te baat om knelpunten en oplossingen aan te kaarten inzake de verbreding van het nectar- en stuifmeelaanbod en de versterking van het habitat- en biotoopotentieel voor allerlei bestuivers en andere nuttige zoemers. Onderwerpen die raakvlakken hebben met het Grenspark Groot-Saeftinghe.

Het eerste item is al meteen raak: “Hoe zit dat nu met die concurrentie tussen honingbijen en solitaire bijen?”......... Kunnen honingbijen en solitaire bijen elkaar in de weg lopen vliegen?....... En is dat dan zo’n groot probleem?

Er is al een aardig potje over gediscussieerd en die discussie is niet in één keer te beslechten. Maar een objectieve kijk betrachten helpt natuurlijk wél, om duidelijker te zien wat de echte kern van het probleem is en welke de oplossingsalternatieven zijn.

Aan de hand van de laatste wetenschappelijke inzichten wil men een brug slaan tussen imkers én natuurbeschermers. U ontdekt het hier!

Hoe communiceer je succesvol over een moeilijk onderwerp zoals "Bestuivers en pesticiden"?........ Wel, als allereerste gemeente slaagde Knokke-Heist erin om niet alleen deze moeilijke oefening piekfijn uit te voeren maar ook om al haar inwoners te sensibiliseren. En hoe!... U bekijkt u hier.

Zetten we met het bijenverhaal onszelf geen oogkleppen op?....... Het besef groeit dat het niet alleen om de honingbij gaat. Ook solitaire bijen, hommels en zweefvliegen liften ondertussen mee op het bijenverhaal. En dat is goed nieuws. Maar wat met andere, soms nog onbekende, nuttige insecten? Liften die ook mee?..... U ontdekt het hier!

Het Land van Waas telt inmiddels vijf bijenvriendelijke gemeenten. Deze bekroning is niet uit de lucht komen vallen. Daar is hard voor gewerkt. Maar hoe wordt je nu een bijenvriendelijke gemeente? En waar moet je allemaal op letten? U ziet het hier!

Er is best wel veel gemillimeterde grasbegroeiing te vinden in de publieke ruimte. Kan deze omgevormd worden tot bijvoorbeeld zoemrijke hooilanden die barsten van het leven?....... En zo ja, waarom gebeurt dit dan nog zo weinig? Eén van de pioniers wat betreft biodiversiteit in de openbare ruimte geeft ons een inkijkje in zijn ruim 40 jaar ervaring. U ontdekt het hier!

Ondanks de reeds lang lopende regelgeving inzake bermbeheer zou je verwachten dat onze bermen blaken van biodiversiteit en zoemen als nooit tevoren. Helaas, de realiteit is anders....... Wat gaat er soms nog mis en wat kan echt wel beter? En hoe ziet die ideale berm er dan uit? U ontdekt het hier!

De bij en de landbouw, die twee lijken onlosmakelijk verbonden met elkaar. Maar waar zit dan de win-win precies?....... Is het nut van bijen en andere insecten écht wel zo groot in de dagelijkse landbouwpraktijk?..... En hoe dan bij te dragen aan hun nectar- en stuifmeelbehoeften en aan de versterking van hun leefomgeving?..... Voor wie wil weten hoe dat op een landbouwbedrijf kan, die kijkt hier!

Als u zich soms met een zucht doorheen het aanbod van dit Bijensymposium heeft gewerkt, dan bent u niet alleen. U verkeert zelfs in goed gezelschap: ook prof. Dirk de Graaf, hoofd van het platform Honeybee valley (Gent) en oprichter van het Vlaams Bijenteeltprogramma slaakt ook wel eens die zucht: “Waarom altijd weer die bij?......”

Het antwoord op die vraag is nijpend en raakt aan veel meer facetten dan op het eerste zicht mag lijken. Maar er is hoop! De weg is misschien nog lang maar veel is ondertussen al in beweging gezet. U ontdekt het hier, tijdens de plenaire slotbijeenkomst!

Uw gastheer is de immer sympathieke Peter Norro!