Een ronde terp van maar liefst 28 meter hoog, omringd door een getijdengebied dat zich nog volop moet ontwikkelen, dat is de Panoramaheuvel die vanaf begin volgend jaar zal verrijzen in de voormalige Hertogin Hedwigepolder. Het idee bestond al langer, de plannen werden al uitgebreid te week gelegd bij Streekholders en de Rijksbouwheer en nu heeft dan ook Gedeputeerde Staten de knoop doorgehakt. Het misschien wel opvallendste landschapselement van Grenspark Groot Saeftinghe komt er echt. Stel je eens voor, 28 meter hoog en daar bovenop nog eens een zes etages tellende uitkijktoren van zo'n 25 meter. Dat betekent dat je straks zomaar even 25 kilometer ver over het Schelde estuarium uit kunt kijken. Over 360 graden. Het is bijna niet voor te stellen.
Wat doe je met de aarde die vrij komt wanneer je een zeedijk afgraaft en een polder omtovert in een krekengebied? Wanneer nieuwe regelgeving je belemmert om die grond zomaar af te voeren? Natuurlijk, je hergebruikt een deel voor de aanleg van de nieuwe zeedijk, maar wat doe je met de rest, die kun je toch niet zomaar ergens op een hoop gooien? Of toch? Zo ontstond het idee voor de Panoramaheuvel. Al die vele kubieke meters grond die 'over' zijn, worden zo de belichaming van het recreatief medegebruik van Grenspark Groot Saeftinghe. Hier overschouw je straks landbouw, industrie en oude en nieuwe natuur in een oogopslag.
Middenin het water, in de noord-westelijke hoek van het Hedwige-Prosperproject, bereiken bezoekers straks via een loopbrug met droge voeten het spiraalvormige wandelpad dat hen gestaag naar de top van de heuvel zal leiden. Daar aangekomen, kun je natuurlijk eerst even bijkomen in het café-restaurant op de begane grond, maar je kunt ook meteen doorstoten naar het panoramaterras op de bovenste verdieping van de uitkijktoren. Die toren is, naast het hergebruik van de grond uit de polder, nog zo'n staaltje van duurzame ontwikkeling. Het hout dat voor de bouw van de toren zal worden gebruikt is afkomstig van de populieren die gekapt zijn in de polders. Verduurzaamd bij Kebony in de Antwerpse haven om vele jaren de elementen te kunnen weerstaan. Er wordt zelfs onderzocht of de vervanging voor de afgeschreven radartoren aan de rand van het Verdronken Land van Saeftinghe kan worden geïntegreerd in de nieuwe uitkijktoren.
Ooit leek het zomaar een gek plan, het bouwen van een 'berg' in de polder. Nieuwe reglementering rond PFAS en grondtransport lieten een ander licht schijnen op het hele verhaal. Het 'gekke plan' werd een oplossing voor een probleem. Die oplossing werd een opeenstapeling van kansen en nu komt ie er ook echt, de Panoramaheuvel. Een mooi staaltje omdenken, dat nog maar eens aangeeft hoe bijzonder Grenspark Groot Saeftinghe werkelijk is.
Fotografie: Ro&Ad Architecten